Η πρώτη νέα MV Agusta που θα εξελιχθεί υπό την ιδιοκτησία της Harley Davidson, θα είναι η μονοκύλινδρη F1 650 κυβικών με ακτινικές βαλβίδες και δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής, η οποία ήδη υπάρχει ως ολοκληρωμένο πρωτότυπο, τόσο σε enduro, όσο και σε supermoto μορφή. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν η Harley θα επικυρώσει την εξέλιξη μιας oval track έκδοσης για τους αγώνες dirt track της ΑΜΑ! Είναι όμως η τρικύλινδρη F3 των 675 κυβικών, που θα τραβήξει...
το ενδιαφέρον, τόσο ως μια sport μοτοσυκλέτα του αληθινού κόσμου, με διάφορες... ενδυμασίες (naked, supersport, ίσως ακόμη και on-off) όσο και ως διεκδικήτρια στους αγώνες supersport. Η MV Agusta είναι ήδη έτοιμη να ανταγωνιστεί τη BMW στην αγορά, με μία τέτοια μοτοσυκλέτα -είναι γνωστό ότι οι Γερμανοί εξελίσσουν μια παρόμοια τρικύλινδρη 675 κυβικών εκατοστών. Σχεδιάστηκε την περασμένη χρονιά, από τον επί μακρόν "γκουρού" των κινητήρων της MV, Ezio Mascheroni (δημιουργό των δίχρονων δικύλινδρων κινητήρων, που οδήγησαν τον Walter Villa σε τέσσερις παγκόσμιους τίτλους αγώνων δρόμου το ’74-’76, με το όνομα της Harley Davidson), και ξεκίνησε τις δοκιμές στο δυναμόμετρο αυτό το καλοκαίρι, για την προγραμματισμένη στην EICMA του Μιλάνου παρουσίασή της, τον Νοέμβριο του 2009. Πραγματικά, ο Massimo Tamburini, έχει ήδη ένα έτοιμο πρωτότυπο F3 στημένο στους τροχούς του, στο studio σχεδιασμού CRC στο San Marino. Ο κινητήρας είναι ιδιαίτερα μικρών διαστάσεων, έχει μικρότερη γωνία κυλίνδρων από τον αντίστοιχο του Triumph Daytona 675 (με τον οποίο θα συγκριθεί αναπόφευκτα), επιτρέποντας μεγαλύτερο καθοδικό ρεύμα αέρα, και όπως και στην υπάρχουσα τετρακύλινδρη F4, που σχεδίασε ο Piero Ferrari, διαθέτει ακτινικές βαλβίδες και offset αλυσίδα μετάδοσης της κίνησης στους διπλούς επικεφαλής εκκεντροφόρους. Πολύ ελαφριά, η κινητήρια μονάδα έχει στρόφαλο με χρονισμό 120 μοιρών, στερείται του ενεργοβόρου αντικραδασμικού άξονα και έχει σχεδιαστεί για να αποδίδει 140 ίππους στον στρόφαλο στις 13.800 στροφές, για την έκδοση δρόμου. Η Daytona 675, σύμφωνα με την Triumph αποδίδει 125 στις 12.500 και ζυγίζει 165 κιλά, ενώ ο στόχος για το στεγνό βάρος της MV F3 σε έκδοση δρόμου είναι 160 κιλά. Αυτό θα επιτευχθεί χάρη στο πρωτοποριακό πλαίσιο από συνδυασμένους ατσάλινους σωλήνες και αλουμινένια τμήματα, όμοιο με εκείνο της F4, το οποίο θα είναι πλήρως ρυθμιζόμενο για αγωνιστική χρήση. Έτσι, το από χυτό αλουμίνιο (ή από μαγνήσιο, στη μελλοντική έκδοση RR) μονόμπρατσο ψαλίδι, θα πατά σε μία ρυθμιζόμενη βάση και όχι στα κάρτερ, ενώ αυτή φαίνεται ότι θα είναι και η επιλογή για τον λαιμό και τη γωνία με το ανεστραμμένο πιρούνι, όπως στο προηγούμενο σχέδιο του Tamburini, εκείνο της Ducati 916. Κάνοντας όμως ένα βήμα μπροστά, για τη κατηγορία των supersport, η τροφοδοσία της F3 θα εξασφαλίζεται μέσω αυλών εισαγωγής μεταβλητού μήκους, όχι του on/off τύπου που χρησιμοποιούν οι Yamaha R6 και R1, αλλά ενός συστήματος ελεγχόμενου από υπολογιστή, παρόμοιου με εκείνο των περιστροφικών Norton NRV588 Rotary. Αυτό χρησιμοποιεί έναν γραμμικό ηλεκτρικό σερβοκινητήρα, για να ενεργοποιεί τα τηλεσκοπικά "πουκάμισα" που γλιστρούν πάνω - κάτω στους αυλούς εισαγωγής των σωμάτων ψεκασμού, μέσω γραναζιών. Όλο το σύστημα ελέγχεται από την ECU, ώστε όσο πέφτουν οι στροφές, να μεγαλώνει το μήκος τους και να αυξάνεται η παρεχόμενη ροπή, ενώ όσο εκείνες αντίθετα αυξάνονται, το μήκος των αυλών μειώνεται για να αυξηθεί η ισχύς. Ένα πολύ πιο εξελιγμένο και προοδευτικό σύστημα δηλαδή, από αυτό που χρησιμοποιούν οι Yamaha. Όπως και να ’χει πάντως, το πρώτο τρικύλινδρο μοντέλο της MV Agusta για τον δρόμο, δεν μπορεί παρά να φέρει στο μυαλό τα αγωνιστικά των GP με τα οποία ο Giacomo Agostini κέρδιζε παγκόσμιους τίτλους την εποχή 1966-1972. Όπως δήλωσε και ο Claudio Castiglioni, "με την εξέλιξη των νέων μοντέλων της MV Agusta, παραμένουμε πιστοί στην κληρονομιά μας".
