Παρεκκλίσεις από τον αρχαίο μύθο

Πολιτισμός | 08.01.2010

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: "Η εκδίκηση του Αχιλλέα": περφόρμανς στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Μονάχου

Οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι παραμένουν ανθεκτικοί μέσα από το πέρασμα των αιώνων. Το θέατρο και η λογοτεχνία γενικότερα εξακολουθούν να τους αξιοποιούν. Γιατί; Για να πουν κάτι για το χθες ή για το σήμερα;

Πρόσφατα ο θεατρικός κριτικός και φίλος της εκπομπής μας Κώστας Γεωργουσόπουλος επέκρινε τον σκηνοθέτη Κώστα Παπακωστόπουλο που δρα εδώ στην Κολωνία για «σκύλευση του Αισχύλου». Γιατί; Επειδή ο αθεόφοβος Παπακωστόπουλος ανεβάζοντας στα τέλη του χρόνου τον Αγαμέμνονα παρενέβη στα ειωθότα και εγκατέστησε εντός του έργου αναλογίες με το σήμερα. Η δική μας αναφορά σήμερα στο τόλμημα και την καταδίκη του δεν έχει την πρόθεση να προσθέσει άλλη μια άποψη στο πώς ενδείκνυται να ανεβαίνει σήμερα στο θέατρο η αρχαία τραγωδία. Έχει το νόημα να υπενθυμίσει για άλλη μια φορά την εσωτερική αναστάτωση και την κάθαρση που είναι σε θέσει να επιφέρει ακόμα και σήμερα το υλικό των αρχαίων μύθων.

Αναζωογόνηση του αρχαίου υλικού Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Από παράσταση του έργου "Ο Οιδίποδας στην Κούβα" στο θέατρο Μαξίμ Γκόρκι στο Βερολίνο

Ένα άλλο έμμεσο παράδειγμα. Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε στα γερμανικά το μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη Σουέλ από τον οίκο Suhrkamp. Η ιστορία του θαλασσοδαρμένου καπετάν-Αυγουστή που ο νόστος δεν τον φέρνει στην αγκαλιά της άπιστης γυναίκας του, αλλά στην αγκάλη της πιστής αγαπητικιάς του. Να, μια άλλη εκδοχή της επιστροφής του Οδυσσέα. Και να πώς βλέπει τώρα η γερμανική κριτική αυτή την εκδοχή. Η κριτικός του ραδιοφωνικού προγράμματος Deutschlandradio Kultur σημείωσε: «Το μυθιστόρημα Σουέλ συνδυάζει με γοητευτικό τρόπο το μπουρλέσκ με το επικό στοιχείο, διηγείται τον πιο μυθικό απ’ όλους τους ελληνικούς μύθους με νέο τρόπο και με μια νέα κατανομή των ρόλων των δύο φύλων.» Και ο κριτικός της Landeszeitung της Θουριγγίας γράφει: «Στον δικό της μύθο για τον πολυμήχανο Οδυσσέα η Καρυστιάνη δεν καταφέρνει μόνο την αναζωογόνηση του αρχαίου υλικού. Η διήγησή της αγγίζει με πειστικό τρόπο τα μεγάλα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης, τη μοναξιά και τα γερατειά, την αποξένωση και τη θαλπωρή, την ανάμνηση και την απώθηση.» Έτσι βλέπουν οι δυο αυτές γερμανικές κριτικές το βιβλίο της Καρυστιάνη, σαν μια ευπρόσδεκτη παρέκκλιση από την κλασσική πλοκή του μύθου στον Όμηρο.

Η χρυσή κιβωτός και το σεντούκι με τα ρούχα

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Από παράσταση του έργου του Μπρεχτ "Η Αντιγόνη του Σοφοκλή" στο Berliner Ensemble

Βεβαίως θα πει κανείς άλλο πράγμα το ανέβασμα μιας αρχαίας τραγωδίας και άλλο πράγμα ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που θυμίζει τον μύθο της Οδύσσειας ή παίζει μαζί του ή ανακατεύει αλλιώς τα χαρτιά της ομηρικής τράπουλας. Σίγουρα, πράγματα διαφορετικά. Αλλά και τα δύο δεν θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν βάσει και των προθέσεων των δημιουργών τους και μόνο τότε να κριθούν ευμενώς ή να επικριθούν, επί τη βάσει δηλαδή του αν πέτυχαν αυτό που επιδίωκαν να πετύχουν; Και όχι σαν ιεροσυλίες ή θορυβώδεις και ενοχλητικές παρουσίες στα άβατα ενός μύθου που τον διηγήθηκαν οι μεγάλοι μια φορά κι ένα καιρό και τώρα δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά να ξαναλέμε πιστά με τα ίδια λόγια και τις ίδιες κινήσεις το ίδιο παραμύθι; Τελικά πίσω από τα διαφορετικά αυτά πράγματα κρύβεται μια στάση. Και το ερώτημα είναι ποια είναι η δέουσα στάση απέναντι σε μια σημαντική πνευματική και πολιτιστική παράδοση; Ανακηρύσσουμε εαυτούς κλειδούχους της χρυσής κιβωτού ή ανοίγουμε το σεντούκι και βουτάμε τα βαρύτιμα ιμάτια και τα τιμαλφή με τη σκόνη των αιώνων πάνω τους και τα φοράμε όπως δεν τα φορούσαν οι πρώτοι τους κάτοχοι, αλλά όπως μας αρέσει σήμερα, συνδυάζοντάς τα κατά τη δική μας ευαισθησία και άρα κάνοντάς τα να λαμπυρίζουν στο σήμερα και όχι μόνο στο χθες;

Σπύρος Μοσκόβου

Υπεύθ. σύνταξης: Βιβή Παπαναγιώτου

Ελληνική Ντόετσεβελε

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ

'Αγιος Βασίλειος ο Μέγας σε ζωγραφική αναπαράσταση


Η Λειτουργία του Αγίου Βασιλείου (Subleyras Pierre, 1743, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη)



Υπάρχουν δύο 'Αγιοι Βασίληδες: ο ασκητής και ο καλοφαγάς και οι δύο είναι καλοκάγαθοι ο ένας όμως -ο καλοφαγάς-είναι μυθικό πρόσωπο, ενώ ο άλλος είναι ιστορικό.

Θα ασχοληθούμε εδώ με το ιστορικό πρόσωπο που τυχαίνει να συνδέεται και με την παράδοση μας και δεν βρίσκει εύκολα χορηγούς coca cola και λοιπούς προωθητές προιόντων.



Ο Βασίλειος Καισαρείας, γνωστότερος ως Μέγας Βασίλειος ( 329 - 379),
υπήρξε Πατέρας της Εκκλησίας,
Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας,
κορυφαίος θεολόγος του 4ου αιώνα και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, που θεωρούνται προστάτες της παιδείας.

Η ζωή του

Γεννήθηκε στα 330 στη Νεοκαισάρεια του Πόντου.
Ο πατέρας του Βασίλειος ασκούσε το επάγγελμα του καθηγητή ρητορικής στη Νεοκαισάρεια και η μητέρα του Εμμέλεια ήταν απόγονος οικογένειας Ρωμαίων αξιωματούχων (ο πατέρας της είχε πεθάνει ως Χριστιανός μάρτυρας).
Στην οικογένεια εκτός από το Βασίλειο υπήρχαν άλλα οκτώ ή εννέα παιδιά. Μεταξύ αυτών, ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, ο Ναυκράτιος που έγινε ασκητής και θαυματουργός Άγιος, η Μακρίνα (Οσία Μακρίνα) και ο Πέτρος, Επίσκοπος Σεβαστείας, ενώ κάποιο φαίνεται να πέθανε σε βρεφική ηλικία.

Όντας φιλάσθενος από μικρός, ο Βασίλειος μεταφέρθηκε από τη γιαγιά του Μακρίνα στο κτήμα των Αννήσων κοντά στον ποταμό Ίρι, όπου ανατράφηκε από αυτήν μέχρι το θάνατό της και μετέπειτα από την πρωτότοκη αδερφή του Μακρίνα η οποία επηρέασε καθοριστικά τον μικρό Βασίλειο να στραφεί στην Χριστιανική πίστη.

Την εγκύκλια παιδεία έλαβε από τον πατέρα του ενώ μετά την εκδημία του (γύρω στα 345) μετέβη στην Καισάρεια.

Κατόπιν η ανάγκη του για περαιτέρω μόρφωση τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου φοίτησε κοντά στο γνωστό δάσκαλο της εποχής Λιβάνιο και επακόλουθα στην Αθήνα (352).

Στην Αθήνα γνωρίστηκε με το Γρηγόριο από την Καππαδοκία (τον μετέπειτα Γρηγόριο το Θεολόγο) αναπτύσσοντας μία μεγάλη φιλία, εγγράφηκε στη σχολή του Χριστιανού φιλοσόφου Προαιρεσίου και παρακολούθησε τη διδασκαλία του καθώς και τη διδασκαλία άλλων φιλοσόφων όπως ο Ιμέριος.


Επέστρεψε στην πατρίδα του το καλοκαίρι του 356, εγκαταστάθηκε στην Καισάρεια και, συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του, έγινε καθηγητής της ρητορικής.

Το 358, επηρεασμένος από το θάνατο του αδερφού του μοναχού Ναυκρατίου, βαπτίζεται Χριστιανός, πιθανόν από τον επίσκοπο Διάνιο, και αποφασίζει να αφιερώσει τον εαυτό του στην ασκητική πολιτεία.
Το φθινόπωρο του ίδιου έτους ξεκινά ένα οδοιπορικό σε γνωστά κέντρα ασκητισμού της Ανατολής, επιθυμώντας την ανεύρεση κατάλληλου τόπου διαμονής. Επέστρεψε το 359 στον Πόντο και για μικρό χρονικό διάστημα διέμεινε στην Αριανζό, κοντά στο φίλο του Γρηγόριο.

Τον Ιανουάριο του 360 φαίνεται να συμμετείχε, ως παρατηρητής εντεταλμένος από τον επίσκοπο Διάνιο, στην αρειανική Σύνοδο, που συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη, για την έριδα μεταξύ Ομοουσιανών και Ομοιανών.
Μετά την υπογραφή, από μέρους του Διανίου, του συμβόλου των Ομοιανών, ο Βασίλειος απογοητευμένος αποσύρθηκε στο ησυχαστήριο της αδερφής του εγκαινιάζοντας τη μνημειώδη αλληλογραφία του με το Γρηγόριο.

Το καλοκαίρι του 364 ο Ευσέβιος Καισαρείας τον χειροτόνησε πρεσβύτερο.
Η μεγάλη δραστηριότητα και η μόρφωση του Βασιλείου προκάλεσαν τα ζηλόφθονα αισθήματα του Ευσεβίου γεγονός που οδήγησε τον πρώτο, για ακόμα μία φορά, να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Η μεσολάβηση, όμως, του Γρηγορίου επιφέρει εξομάλυνση των σχέσεων και την επιστροφή του Βασιλείου στην Καισάρεια. Μ
ετά το θάνατο του Ευσεβίου, με τη συνδρομή του Ευσεβίου επισκόπου Σαμοσάτων και του Γρηγορίου επισκόπου Ναζιανζού, εκλέγεται διάδοχός του στην επισκοπική έδρα της Καισάρειας και αναλαμβάνει συν τω χρόνω, λόγω του κύρους της προσωπικότητάς του, την εξαρχία της Αρχιεπισκοπής του Πόντου.

Στον εκκλησιαστικό τομέα, ως επίσκοπος πλέον, ο Βασίλειος αντιμετώπισε την προσπάθεια του Αυτοκράτορα Ουάλη να επιβάλει τον Ομοιανισμό (ρεύμα του Αρειανισμού), όντας σε επιστολική επικοινωνία με το Μέγα Αθανάσιο, Πατριάρχη Αλεξανδρείας και τον Πάπα Ρώμης Δάμασο.
Στην περιφέρεια της ποιμαντικής του ευθύνης είχε να αντιμετωπίσει την έντονη παρουσία του αρειανικού στοιχείου και άλλων χριστιανικών, μη ορθόδοξων, ομολογιών.

Σε αυτό τον τομέα έδρασε και ως επίσκοπος, δηλαδή οργανωτικά, αλλά και με την αντιρρητική του γραμματεία. Μέσα από τις επιστολές του φαίνονται οι προσπάθειες που κατέβαλε για την ανάδειξη άξιων κληρικών στο ιερατείο, την καταπολέμηση της σιμωνίας των επισκόπων, την πιστή εφαρμογή των ιερών κανόνων από τους πιστούς καθώς και η ποιμαντική μέριμνα, που επέδειξε έναντι των αποκομμένων και περιθωριοποιημένων μελών της Εκκλησίας.
Η όλη του δραστηριότητα επιφέρει τη βαθμιαία αναγνώρισή του ως κοινού έξαρχου ολόκληρου του ασιατικού θέματος της Αυτοκρατορίας.

Στην οικουμενική Εκκλησία ο Βασίλειος αναλαμβάνει τα πνευματικά ηνία από το Μέγα Αθανάσιο, ο οποίος βαθμιαία αποσύρεται από την ενεργό δράση λόγω γήρατος. Εργάζεται για την επικράτηση των ορθόδοξων χριστιανικών αρχών και υπερασπίζεται το δογματικό προσανατολισμό της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας.
Προσπαθεί να βρίσκεται σε αλληλενέργεια με τα ορθόδοξα πατριαρχεία και ουσιαστικά υποκαθιστά και αντικαθιστά την αρειανίζουσα ιεραρχία του πολιτικού κέντρου της Αυτοκρατορίας.
Σε αυτή την προσπάθεια συναντά την αδιάφορη ή προκατειλημμένη στάση των άλλων πατριαρχείων, γεγονός, που παρά την απογοήτευση που του επιφέρει δεν τον καταβάλει στη συνέχιση του αγώνα του.

Έργο ζωής και σημαντικό σταθμό στην πορεία του, αποτελεί η ίδρυση και λειτουργία ενός κοινωνικού φιλανθρωπικού συστήματος, του Πτωχοκομείου ή Βασιλειάδας.
Εκεί διοχετεύει όλη την ποιμαντική του ευαισθησία, καθιστώντας την πρότυπο κέντρου περίθαλψης και φροντίδας των ασθενέστερων κοινωνικά ατόμων.

Ουσιαστικά η Βασιλειάδα υπήρξε ένας πρότυπος οίκος για τη φροντίδα των ξένων, την ιατρική περίθαλψη των φτωχών άρρωστων και την επαγγελματική κατάρτιση των ανειδίκευτων. Καθίσταται η μήτρα ομοειδών οργανισμών που δημιουργήθηκαν σε άλλες επισκοπές και στάθηκε η σταθερή υπενθύμιση στους πλουσίους του προνομίου τους να διαθέτουν τον πλούτο τους με έναν αληθινά χριστιανικό τρόπο.

Καταπονημένος από την ευρεία δράση που ανέπτυξε σε πολλούς τομείς της χριστιανικής μαρτυρίας καθώς και την ασκητική ζωή, την οποία ακολουθούσε, ο Βασίλειος πεθαίνει την 1 Ιανουαρίου του 379 σε ηλικία 50 ετών.
Ο θάνατός του βυθίζει στο πένθος όχι μόνο το ποίμνιό του αλλά και όλο το χριστιανικό κόσμο της Ανατολής. Στην κηδεία του συμμετέχουν Ιουδαίοι, πιστοί της εθνικής θρησκείας και ένα πλήθος ανομοιογενούς θρησκευτικής και εθνικής απόχρωσης.
Η παρακαταθήκη του υπήρξε το τεράστιο σε μέγεθος και σημασία θεολογικό – δογματικό του έργο μαζί με τη συμβολή του στη λειτουργική και την πρωτότυπη ανθρωπιστική του δράση.

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία την 1η Ιανουαρίου ενώ από το 1081 ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης Ιωάννης Μαυρόπους (ο από Ευχαΐτων) θέσπισε έναν κοινό εορτασμό των Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Ιωάννη Χρυσοστόμου και Γρηγορίου του Θεολόγου, στις 30 Ιανουαρίου ως προστατών των γραμμάτων και της παιδείας.

To Έργο του Μέγα Βασιλείου

Μέγας Βασίλειος είναι ένας από τους σημαντικότερους δογματικούς θεολόγους του Χαλκηδόνιου Χριστιανισμού με σημαντική συμβολή στην ανάπτυξη του Τριαδολογικού δόγματος.

Διακήρυξε την ενότητα της Αγίας Τριάδας ως μιας ουσίας και προχώρησε στον προσδιορισμό του υποστατικού διαχωρισμού των Προσώπων της.

Στο έργο τόνισε επίσης τη σημασία της διάκρισης μεταξύ ουσίας και ενεργειών του Θεού. Μεταξύ του άκτιστου Θεού και του κτιστού κόσμου υπάρχει οντολογικό χάσμα, που αποκλείει την κατ’ ουσία κοινωνία και σχέση μεταξύ τους. Ο Θεός καθίσταται αντιληπτός στον κόσμο διά των ενεργειών του. Το ότι ο κόσμος διατηρείται στο "είναι" οφείλεται στη δημιουργική, συνεκτική και ζωοποιό ενέργεια του Θεού.

Ο Βασίλειος υπήρξε θαυμαστής του μεγάλου αλεξανδρινού φιλοσόφου Ωριγένη αλλά στο ερμηνευτικό του έργο απορρίπτει την αλληγορική μέθοδο και πλησιάζει προς την αντιοχειανή σχολή. Ερμηνεύει χρησιμοποιώντας το κείμενο ως αφορμή έκθεσης των προσωπικών του θέσεων.

Κεφαλαιώδης ήταν και η συμβολή του στην αξιολόγηση της θύραθεν παιδείας μέσα στη χριστιανική Εκκλησία.
Μελετητής ο ίδιος και γνώστης της ελληνικής φιλοσοφίας, τη χρησιμοποιεί ως όργανο επεξεργασίας και διατύπωσης των θεολογικών του αντιλήψεων.

Η φιλοσοφία, κατά το Βασίλειο, πρέπει να μελετάται υπό το νέο χριστιανικό πρίσμα.
Δεν απορρίπτει τη μελέτη των κλασσικών γραμμάτων, αντίθετα προτρέπει στη χρήση τους ως ένδυμα της χριστιανικής θρησκευτικής διδασκαλίας.

Στον τομέα του μοναχισμού ανέλαβε δράση θέτοντάς τον υπό τον έλεγχο της εκκλησιαστικής ηγεσίας και εισήγαγε την ομολογία της αφιέρωσης στο Θεό και της ένταξης στην αδελφότητα, η οποία προέβλεπε αγαμία, υπακοή και ακτημοσύνη.
Επίσης έθεσε την αυθαίρετη πνευματικότητα του μοναχισμού στη σταθερή βάση της Αγίας Γραφής και τοποθέτησε τους μοναχούς στη γραμμή του κοινού βίου και της οργανωμένης δράσης.

Συγγραφικό έργο

Τα έργα του κατατάσσονται σε τέσσερεις κατηγορίες:

* Δογματικά συγγράμματα.

α) "Ανατρεπτικός του Απολογητικού του δυσσεβούς Ευνομίου". Αποτελείται από τρία βιβλία και καταφέρεται ενάντια του αρχηγού των Ανομοίων Ευνομίου.

β) "Προς Αμφιλόχιον, περί του Αγίου Πνεύματος". Επιστολική πραγματεία προς τον επίσκοπο Ικονίου Αμφιλόχιο σχετικά με το Άγιο Πνεύμα.

* Ασκητικά συγγράμματα.

α) "Τα Ηθικά". Συλλογή 80 ηθικών κανόνων.

β) "Όροι κατά πλάτος". Περιέχει 55 κεφάλαια με θέμα γενικές αρχές του μοναχισμού.

γ) "Όροι κατ’ επιτομήν". Περιέχει 313 κεφάλαια που αναφέρονται στην καθημερινή ζωή των μοναχών.

δ) "Περί πίστεως".

ε) "Περί κρίματος".

στ) "Περί της εν παρθενία αληθούς αφθορίας". Έργο σχετικό με την παρθενική ζωή.

* Ομιλίες.

Ορισμένες από τις ομιλίες του είναι:

α) "Εις την Εξαήμερον". Συλλογή 9 ομιλιών με θέμα τη δημιουργία του κόσμου.

β) "Εις του Ψαλμούς". Συλλογή 18 ομιλιών με αφορμή το περιεχόμενο των Ψαλμών του Δαυίδ.

γ) "Περί του ουκ έστιν αίτιος του κακού ο Θεός".

δ) "Περί πίστεως".

ε) "Κατά Σαβελλιανών, Αρείου και Ανομοίων".

στ) "Προς τους νέους, όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων". Το διασημότερο από τα κείμενα του Βασιλείου, στο οποίο πραγματοποιεί προσπάθεια γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ χριστιανικής και κλασσικής παιδείας.

ζ) "Προτρεπτικός εις το άγιον βάπτισμα".

η) "Εις το πρόσεχε σεαυτώ".

θ) "Προς Πλουτούντας".

ι) "Εν λιμώ και αυχμώ".

ια) "Εις την μάρτυρα Ιουλίτταν και περί ευχαριστίας".

Επιστολές.

Σώζονται 365 επιστολές με το όνομα του Μεγάλου Βασιλείου, που καλύπτουν την εικοσαετία από την επιστροφή του στην Καισάρεια από την Αθήνα έως και το θάνατό του.

ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ 2009 ΜΕ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ

Μαζί με τις ευχές μου για ευτυχισμένο και δημιουργικό νέο έτος θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικές φωτογραφίες με απλές κατασκευές διακόσμησης που όμως δίνουν πολύ όμορφη ατμόσφαιρα στο χώρο μας και κυρίως στο χρόνο μας αφού συμμετέχουμε δημιουργικά φτιάχνοντας κι όχι μονο αγοράζοντας τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν.

μερικά ξυλάκια κομένα βαμένα και κολλημένα γεμίζουν μια γωνίτσα σαν μικρό χριστουγεννιατικο δεντράκι




λίγο χαρτόνι και βοτσαλάκια κάνουν μια σύνθεση σε ένα τοίχο με κόλλα πλαστελίνη



μια σύνθεση με φαναράκια και λοιπά μεταλλικά αντικείμενα μας βάζουν στο πνεύμα των ημερών φως πνευματικό και ομαδικότητα




ένας δίσκος με καρύδια αμύγδαλα μαύρο χαρτόνι σε σχήμα δέντρου και λοιπά αντικείμενα ομαδοποιημένα με κηροπήγιο και φαναράκι ποτηράκι



συνθέσεις με ποτ πουρι και κρεμύδα με μια κορδελίτσα ενα δωράκι για το γούρι



μια απλή σύνθεση με φυτά της εποχής σε λευκό πράσινο και κόκκινο




το κλασικό στεφάνι για την είσοδο σαν σύνθεση απο φυτά και λοιπά είδη απο την βόλτα μας στην εξοχή



γλαστράκι με κλαδάκι βαμένο χριστουγενιάτικο στολίδι απο γυάλινη μπαλίτσα γεμιστή αλα παλαιά



σύνθεση τραπεζιού και φωτιστικών σε λευκό και φωτεινό

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΟΜΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

ο θείος Γιώργος μοιράζει ιθαγένειες...

Ο θείος Γιώργος σαν άγιο Βασίλης μοιράζει "ιθαγένειες".
Τι παράσταση ήταν αυτή, ζωντανά υπουργικό συμβούλιο με έκτακτη συμμετοχή του Μακαριωτάτου για λα'ική υποστήριξη και εσάνς απο λιβάνι,
βλέπετε το ιερατείο μια ζωή κάνει το πάν για να προωθήσει τα μικροσυμφέροντα του και τις βλέψεις του σε βάρος του έθνους αλλά και του χριστιανισμού ΚΑΠΗΛΕΥΟΜΕΝΟ τη διδασκαλία του Χριστού.
Για να μπούμε στο Χριστουγεννιάτικο πνεύμα και με φιλανθρωπική φόρα να διευρυνθεί, εν όψει δημοτικών εκλογών, η εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ με ευγνώμονες αλλοδαπούς.
Αλλο φιλανθρωπία και αυτοθυσία κύριοι κι άλλο ασυδοσία και αυτοεξόντωση.

Δεν είπε πουθενά και ποτέ ο Χριστός να θυσιάζεστε γενικά και αόριστα στον πρώτο μακελάρη που θα βρεθεί μπροστά σας -δηλαδή να αυτοκαταστρέφεστε- κι όμως εκείνοι έκαναν τη μη βία και την υποχωρητικότητα την κατανόηση και την αγάπη την αυτοθυσία όπλο για την αυτοκαταστροφή των ανθρώπων και ειδικά του Ελληνισμού.

Ευτυχώς οι ραγιάδες κύριοι έχουν ξυπνήσει εδώ και αρκετό καιρό και πήραν τα γιαταγάνια των φονιάδων τους και δεν τα ξαναάφησαν απο το χέρι!
Γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων τους τις προσταγές των νέων Αρχιφαρισαίων να τους πιστεύουν και να λένε ''σφάξε με πασά μου να αγιάσω'' βλέπετε η ιστορία χρησιμεύει στην διατήρηση της μνήμης για τους προδώτες και τις προδωσίες τους.

Όπως και παλιότερα εξάλλου ιστορικά οι μεγαλύτερες προδωσίες έγιναν απο τους νέους φαρισαίους κάθε χώρου που όμως τους συνδέει ο υπερ πάρτης αγώνας τους.

Τι κι αν θα αποκτήσουμε μια μειονότητα ΠΟΛΥ μεγαλύτερη από την μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη; Ψιλά γράμματα .
Ο Γιώργος Παπανδρέου κι "οι χαρωποί φιλάνθρωποι" υπουργοί του μοιράζουν ελληνικές ιθαγένειες σαν να ήταν εφικτό να αποδώσεις ιθαγένεια...

Υπηκοότητα πρέπει να δώσουν στους μετανάστες αλλά με κριτήρια και προυποθέσεις όχι όπως έγινε παλιότερα με το Σαμαρά να γεμίσει η χώρα με κρατούμενους φυλακών άλλων χωρών και μετανάστες τόσους που αλλοιώνουν τη σύσταση της Ελληνικής κοινωνίας.

Με συνοπτικές διαδικασίες και ορμή αποφασισμένου, χωρίς να μας ρωτήσει κανείς εμάς τους ιθαγενείς ο κ. Παπανδρέου θα μας μπήξει στο μάτι τις ιδεοληψίες του και θα επιτύχει να αλλοιώσει όχι απλώς το εκλογικό σώμα που είναι προφανώς ο μικροκοματικός τους στόχος αλλά και την εθνολογική και θρησκευτική ομοιογένεια της Ελλάδας που ποσώς τον απασχολεί σάμπως και ξέρει για τι μιλάμε ούτε Ελληνικά δεν ξέρει καλά καλά.

Η φάλαγγα της «πολιτικής ορθότητας», οι φαιοχίτωνες της «προοδευτικότητας» πανηγυρίζουν, σιγά μη σας περάσει κωθώνια της κοινωνίας.

Πίσω από αυτή την πρωτοφανή επίθεση στην κοινωνική συνοχή και στην εθνική ομοιογένεια, πέρα από την μικροκομματική τακτική των πονηρών που τα σκέφτηκαν όλα αυτά, κρύβεται η χαιρέκακη επιθυμία όλου του ροζ κοσμοπολίτικου πολτού, να
ηττηθεί επιτέλους το κωλοέθνος που αντιστέκεται τόσους αιώνες να μπεί στη μηχανή του κιμά όπως όλος ο καθώς πρέπει κόσμος.

Αφού του ξεσκίσανε την Ιστορία, την Παιδεία, αφού χρόνια χύνουν την χολή τους κατά της ταυτότητας των πατεράδων μας, της δικής ΜΑΣ ταυτότητας, τώρα θέλουνε να του αλλάξουνε τα φώτα κι αριθμητικά.

Η μεγαλύτερη αλλαγή της σύνθεσης του λαού της χώρας μετά το 1922, θα γίνει τώρα.

Οι «προοδευτικοί», το ψευτοαριστερό φασισταριό, προσπαθεί να αποδομήσει πια το ίδιο το Έθνος. Αφού δεν μπορούν να διώξουν εμάς, θα φυτέψουν κατοσταριές χιλιάδες από πάσης προέλευσης.Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι κυρίως για τους μουσουλμάνους όπου έχουμε ήδη σοβαρότατο πρόβλημα.

Νομίζουν ότι πήραν λαϊκή εντολή να κάνουν ότι τους περάσει απο το μυαλό;
Νομίζουν ότι η χώρα, το Έθνος που έχτισαν με το αίμα τους οι αγώνες των Ελλήνων θα διαλυθεί χάριν μερικών παραπάνω ψήφων και για να ικανοποιήσουν τις κοσμοπολίτικες και μικροπολιτικές συνωμοσιούλες τους;

Είναι επίορκοι και ξεσκίζουν το Σύνταγμα που με θράσσος επικαλούνται.
Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν έγινε τέτοια μαζική, δίκην χαρτοπόλεμου, απονομή ιθαγένειας.Υπηκοότητες δόθηκαν και ορθώς στους μετανάστες που βοηθούν στη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας στην οποία έχουν δικαίωμα και ιερή υποχρέωση για μας να τους τα

Κανένα κοινοτικό δίκαιο δεν μας επιβάλλει να αυτοϋπονομευθούμε και να αυτοδιαλυθούμε ως κοινωνία.
Απαιτούμε και καλούμε την Μπλογκόσφαιρα σε επαγρύπνηση και κινητοποίηση:
ΟΧΙ στο νομοσχέδιο.
ΟΧΙ στην άκριτη μαζική «ελληνοποίηση» μουσουλμάνων και λοιπών μεταναστών.

ΝΑΙ στην απόδοση υπηκοότητας σε κείνους που βάζουν πλάτη για τη δημιουργία και καλυτέρευση της κοινωνίας μας και επομένως αυτόματη ιθαγένεια για τα παιδιά τους διευκόλυνση στη ζωή τους και κάθε δικαίωμα των Ελλήνων πολιτών.

Αλλά ποιοί είναι αυτοί και πως θα τους ξεχωρίσουμε απο τους κακοποιούς που αφήσανε οι Μητσοτάκηδες και οι Σαμαραίοι να γεμίσει η χώρα;

Αρα απαιτείται διασφάλιση κριτηρίων και προ'υποθέσεων και εφαρμογή τους στην πράξη.

όσοι παίρνουν πράσινη κάρτα και κατ επέκταση υπηκοότητα προστατεύονται και αξιοποιούνται σαν χρήσιμα μέλη της κοινωνίας μας οι υπόλοιποι απλά περισσεύουν και δεν θα γίνονται δεκτοί είναι εύκολο να τους μαζέυει κανείς και να τους στελνει απο κει που ήρθαν αν έχει γίνει ο διαχωρισμός.

Βλέπετε δε συμφέρει χρειάζονται όλοι για να δημιουργηθεί ανακατωσούρα και να χαίρονται οι λύκοι, οι εκμεταλλευτές και άρπαγες των ανθρωπίνων ζωών ,χρειάζονται τους δούλους του ς εκτεθιμένους κάθε κοινωνίας για να τους στύψουν.

επομένως

ΟΧΙ στην χωρίς προυποθέσεις ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ στους φασίστες του ''Ισλάμ'' του Ερντογάν αν δεν ελέγξουν τα σύνορα τους και δεν διαλύσουν τον ΚΡΑΤΙΚΟ και παρακρατικό μηχανισμό τους, που κερδοσκοπεί προωθώντας τα πλήθη των μεταναστών στην Ελλάδα, υπονομεύοντας την ασφάλεια μας, την οικονομία μας και την κοινωνική συνοχή.

Κυρώσεις στην Τουρκία, τώρα. Μπλοκάρισμα κάθε κονδυλίου αν δεν αναγνωρίσει την Κύπρο και δεν σταματήσει τον ακήρυκτο μεταναστευτικό πόλεμο κατά της Ελλάδας.

Απαντήσεις σε κάθε πρόκληση απο όπου κι αν προέρχεται, με νόμιμα και αποφασιστικά μέτρα η ηττοπάθεια και η αδράνεια αρκετά κράτησε.

Επιλογή των μεταναστών που θα μείνουν στη χώρα με κριτήρια δυνατοτήτων και γνώσεων αλλά και συμπεριφοράς,με δοκιμαστική περίοδο όπως παντού.

Μακρά νόμιμη παραμονή και πολιτισμικά κριτήρια για κατ’ επιλογή απονομή της ελληνικής υπηκοότητας και ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών με υπηκοότητα.

Τέλος, ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για κρίσιμα ζητήματα: Ρωτήστε μας για τις ζωές μας δεν σας τις παραδίδουμε άνευ όρων και σίγουρα όχι χωρίς συνέπειες.

Δεν είναι το τσιφλίκι του παππού σας η χώρα να κάνετε ότι σας περάσει απο το μυαλό.

σε ποιόν ανακοινώσατε αυτές τις βλέψεις και σας ψήφισε;

Είναι το σπίτι μας, το σπίτι των παιδιών μας είναι το μέλλον το παρόν και το παρελθόν μας και θα το υπερασπιστούμε με νύχια και με δόντια όπως πάντα.

H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ

Νομίζω ότι επιβάλλεται να γνωστοποιήσω το θέμα για να δούμε πόσο ευαισθητοποιημένοι είναι οι ευαίσθητοι δημοσιογράφοι φαντασθείτε τι γίνεται με τους αδιάφορους...

H απάντηση της Ειρήνης Νικολοπούλου αρχισυντάκτριας του περιοδικού "Top Woman" στην αποστολή μηνύματος διαμαρτυρίας, εννοείται έντονου ύφους!


"ΣΥΓΝΩΜΗ ΝΙΚΟΛΑ ΜΟΥ ΑΝ ΣΕ ΘΙΞΑΜΕ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΥΠΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΜΗΝ ΤΟ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΟΥ ΠΑΝΤΩΣ"
___________________________________________________________________




Αγαπητή Ειρήνη

Ευχαριστώ για τη συγγνώμη σου αλλά βλέπω ότι απλά ειπώθηκε επειδή εγώ σε έθιξα με την κριτική μου, που αν πιστεύεις ότι είναι άδικη σε παρακαλώ να μου το πεις.
Έντονη ναι το δέχομαι, αλλά κακόπιστη όχι!
Πιστεύω δεν εξαντλούνται όλα στη ζωή και ειδικά στη δημοκρατία με το αγοράζω ή όχι. Πριν από μένα θίξατε τον εαυτό σας, ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι σημαντικότατος είναι οδηγός συνειδήσεων, με την ευθύνη και την ευαισθησία του, που πιστεύω ότι έχετε και στην συγκεκριμένη περίπτωση κοιμήθηκε δίνοντας χώρο σε άλλες προτεραιότητες.

Ασχολήθηκα με την πολύ συγκεκριμένη σας επιλογή που σχολίασα και δεν αφορά την ποιότητα του περιοδικού -που δεν την ξέρω και δεν είναι το μόνο θέμα- αλλά να ξέρεις πως αν δεν με ενδιέφερε [επειδή πίστευα ότι χάνω το χρόνο μου με ανόητους ανθρώπους] δεν θα έμπαινα στον κόπο να πω μια λέξη.
Επειδή αντιθέτως περιμένω πολύ περισσότερα από σας, εγώ ζητάω συγγνώμη, αλλά να στρώνετε το κώλο σας κάτω και να σκέφτεστε και λίγο πέρα από το πόσα και πότε θα τα βγάλετε, και αυτό το λέω γιατί δεν σας ξέρω για φραγκοφονιάδες και γιαυτό είμαι τόσο έντονος.

Αν θέλεις να εστιάσεις στην ουσία αυτού που λέω και δεν στέκεσαι στο πόσο τσούζει το φιλότιμο σου αυτο που λέω θα δεις ότι δεν έχω άδικο να σε τσούζω με τα λόγια, γιατί με έτσουξες με τα έργα στο πιο ευαίσθητο μου σημείο μάλιστα.

Εύχομαι σε σένα και τους συνεργάτες σου καλή συνέχεια στην προσπάθεια σας και οδηγούμενη απο μεγάλη ευαισθησία και διάκριση στο όχι και στο ναί, επειδή οδηγάτε κόσμο με τις προτάσεις και τις επισημάνσεις σας και αλλοι μεν είναι με καθαρό μυαλό και το μπορούν ενίοτε να κρίνουν και να μπορούν να αντιληφτούν τι τους ενοχλεί και να επαναστατούν ακόμη και εκφράζοντας το, άλλοι όμως είναι εξουθενομένοι και τους δινεται το τελειωτικό χτύπημα: ελάχιστο αλλά και καθοριστικό συνάμα.

Όπως καταλαβαίνεις σας ακούν πολύ ευαίσθητα αυτιά και σας βλέπουν πολύ ευαίσθητα μάτια και οι αισθήσεις έχουν οξυνθεί στο έπακρο γιατί βαλόμαστε κι εμείς κι εσείς απο ισχυρές δυνάμεις οσμωρύθμισης λόγω της παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας.

ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ.

Ας διατηρήσουμε λοιπόν ότι έχουμε κι αν μπορούμε ας κερδίσουμε κι εκεί που δεν έχουμε,αυτό μπορεί να γίνει μόνο με επαγρύπνηση και προσεκτικές κινήσεις ειδικά των οδηγών.

Αρκετά είπα!
Καλές γιορτές, ευτυχισμένο και δημιουργικό να είναι το νέο έτος.

ΥΓ.
Κάνε μου τη χάρη μη μπεις στο κόπο να απαντήσεις, απλά σκέψου το για λίγο και μετά άφησε το συλλογισμό ή να καρπίσει ή να χαθεί.

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΘΥΜΟ!!!

Κυκλοφορούν νέα έντυπα εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα από Έλληνες για Έλληνες στα Ελληνικά και έχουν όνομα στα αγγλικά βλέπε Real News του Χαντζηνικολάου και Top Woman.
Καταρχήν είναι παράνομο, όπως είναι και οι ταμπέλες που μας έχουν κατακλύσει ειδικά στις τουριστικές περιοχές με ξενικά ονόματα, αλλά εκεί μπορεί να το κατανοήσει κάνεις, χωρίς να το δικαιολογήσει, εδώ δεν εξηγείται καν το φαινόμενο.

Προσωπικά αυτό με προσβάλει και γιαυτό θυμώνω και αντιδρώ.
Δεν θα μείνω αδρανής να μου καταρρακώνουν την υπερηφάνεια για την κουλτούρα τη γλώσσα και την εθνικότητα μου άνθρωποι επιπόλαιοι ανεγκέφαλοι και απερίσκεπτοι.

Ντρέπομαι βαθύτατα για κείνους που άφησαν να κυκλοφορήσουν τα έντυπα αυτά γιατί προφανώς και για κείνους δεν είναι σημαντικό.
Δεν με ενδιαφέρει η γνώμη τους γιατί έχω δει δείγματα της ικανότητας της εδώ και χρόνια είναι για κλάματα και για κλωτσιές και για μεν τα πρώτα η ώρα πέρασε για δε τις δεύτερες έφτασε...