ΑΝΑΞΙΟΤΙΜΟΙ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΙ ΑΡΓΥΡΩΝΥΤΟΙ ΤΟΥ ΤΕΕ ΑΔΙΚΕΣΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΑΔΙΚΩΝ, ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑΥΤΟ;

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΟΡΦΟΛΟΓΩΝ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΩΝ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;;;;;;;;;;

ΠΟΙΟΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ,

Ή ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΩΝ,

Ή ΜΟΡΦΟΛΟΓΩΝ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΩΝ ,

Ή ΙΝΤΙΡΙΟΡ ΝΤΙΖΑΙΝΕΡΣ,

Ή ΝΤΙΖΑΙΝΕΡΣ

Ή ΝΤΕΚΟΡΑΤΕΡΣ

Η' ΟΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ....

Είναι ,είμαστε πολλοί είμαστε ανοργάνωτοι είμαστε εκτεθειμένοι, είμαστε θύματα της κατάστασης στη χώρα του παραλογισμού και της ανυπαρξίας μιας στοιχειώδους υποδομής για παραγωγή του οτιδήποτε: με επαγγελματισμό, γνώση συνέπεια και συνέχεια, αυτό που λέμε πρόοδο και νοικοκύρεμα.

Οι οργανώσεις κλείνουν αδρανοποιούμενες η μία μετά την άλλη, οι δουλειές γίνονται όλο και πιο κατάλληλες για τους αετονύχηδες και τους απατεώνες, οι καταστάσεις γίνονται ανυπόφορες για τους σοβαρούς, τους σωστούς και τους άξιους και αυτοί δικαίως παύουν να μετέχουν στη βρώμα και τη δυσωδία.

ΕΧΟΥΜΕ ΛΕΝΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, ΟΧΙ Η ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ, ΔΙΚΑΙΟΥ ,ΑΠΛΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΠΡΟΟΔΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ 'ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΞΙΏΝ.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΜΑ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΑΦΑΝΙΣΜΟΣ!!!!

ΣΤΟ ΤΕΕ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΧΝΙΚΟΙ-ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

ΣΤΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΧΝΙΚΟΙ-ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ

ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΡΓΟΥ ΠΟΥ ΈΠΑΘΕ ΑΓΚΙΛΩΣΗ ΝΑ ΚΡΑΤΆΕΙ ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ ΒΡΕΦΟΣ

ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΕΧΝΙΤΕΣ

ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΧΕΔΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ ΝΟΜΙΚΑ, ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟΙ ΤΥΠΙΚΑ, ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΝΗΠΙΑ ΑΝΕΥΘΥΝΑ .

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ; ΝΑΙ!!!!!!!

ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΕΚΕΙΝΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ

ΣΑΝ ΥΠΟ-ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΣΑΝ ΠΩΛΗΤΕΣ ΣΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ Ή ΣΑΝ ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΟΥΛΕΊΑΣ,

ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΤΟΝ ΟΑΕΕ.

"ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΔΙΚΑ ΜΑΣ "

ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΝΑ ΕΝΝΟΗΣΟΥΜΕ

ΤΟ ΤΕΕ: ΟΙ ΑΔΙΚΕΣΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΑΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΧΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΟΙ ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΠΑΡΑΤΡΕΧΑΜΕΝΟΙ, ΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ.

ΑΝΑΞΙΟΤΙΜΟΙ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΙ ΑΡΓΥΡΩΝΥΤΟΙ ΤΟΥ ΤΕΕ ΑΔΙΚΕΣΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΑΔΙΚΩΝ, ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙΑΥΤΟ;

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

Είναι πολύ δυνατό το συναίσθημα του να ανήκει κανείς σε μια ομάδα στοιχεία της οποίας τον χαρακτηρίζουν.Είναι η ομαδικότητα και συλλογικότητα αποτελέσματα αυτής της συναισθηματικής και όχι μόνο ανάγκης των ανθρώπων.
Το πρόβλημα που δημιουργείται, όταν αυτές οι ιδιότητες και χαρακτηριστικά είναι σπάνιες και ιδιαίτερες, είναι ένα αίσθημα έλλειψης επικοινωνίας, μετεωρισμού και πανικού, καθώς και μιας θλίψης για την απομόνωση του ατόμου -σε αυτόν τον τομέα-, που τα έχει, ακόμα κι όταν περιστοιχίζεται από καλούς φίλους, που όμως δεν έχουν τη θέληση ή τη δυνατότητα να κατανοήσουν τις ιδιαιτερότητες αυτές, αφού δεν τις βιώνουν.

Έχω περιέλθει σε αυτή την κατάσταση: να έχω πολλούς καλούς και αξιόλογους φίλους- είμαι για τούτο τυχερός- κι όμως δεν έτυχε κανένας στον φιλικό ή οικογενειακό κύκλο να βιώνει αυτό που βιώνω, τις δημιουργικές ανησυχίες και την καλλιτεχνική έφεση και το ανικανοποίητο του δημιουργού.

Το έχω κάνει ευτυχώς επάγγελμα αυτό που με χαρακτηρίζει, αλλά στάθηκα άτυχος εν μέρει επειδή αυτό στο οποίο είμαι πραγματικά δυνατός -ο βιομηχανικός σχεδιασμός-δεν θα μπορούσε να με ζήσει, μιλώντας βιοποριστικά και ρεαλιστικά .

Αναγκαστικά λοιπόν κατέληξα να είμαι αρχιτέκτονας εσωτερικών χώρων αφού και το είχα σπουδάσει και το ήξερα καλά σαν επαγγελματική ενασχόληση.
Βρίσκομαι έτσι στη δυσάρεστη θέση να δουλεύω σε ένα χώρο-δουλεύω στη Λευκάδα- που στην περιοχή μου τουλάχιστον δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης και αναγνώρισης, όπως σε άλλες περιοχές, και αυτό έχει πολλές αρνητικές επιπτώσεις στον τρόπο της συνεργασίας με πελάτες και κατασκευαστές, αλλά και στο αποτέλεσμα και το επίπεδο της συνολικής ποιότητας.
Αν το δει κανείς αυστηρά οικονομικά δε... αφήστε να πάνε!

Πρόκειται για το μύθο του Προμηθέα στην απλή κοινή του εκδοχή, να φτύνεις αίμα για να κάνεις ακόμα και το πιο απλό κι αυτονόητο πραγματάκι.
Να πρέπει κάθε μέρα να ανακαλύπτεις τον τροχό και να πείθεις ότι είναι χρήσιμος.
Μετά από μια πορεία δέκα χρόνων στο επάγγελμα δεν έχω κάνει και σπουδαία πράγματα, κατάφερα να έχω μια απλά υποφερτή ζωή, [οικονομικά στερημένη ] έχοντας πετύχει να ζω μόνος μου, με κατακτήσεις: να επιπλώσω το σπίτι μου -είμαι από τους τυχερούς που δεν πληρώνουν νοίκι γιατί βρήκαν έτοιμο ένα σπίτι, αλλιώτικα τα υπόλοιπα δεν θα ήταν εφικτά-να πάρω μια μοτοσυκλέτα, ένα αυτοκίνητο.
Είμαι ολιγαρκής άνθρωπος και θεωρώ ότι δεν θα με πείραζε αυτή η κατάσταση αν υπήρχε:
1. η προοπτική μιας καλής σχέσης με μια αξιόλογη κοπέλα που να μοιράζεται τις ανησυχίες και την αγάπη μου για δημιουργία,
2.η προοπτική εξέλιξης σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης,
3.μερικών φίλων που να ασχολούνται με τα ίδια ενδιαφέροντα.
Αυτά δεν υπάρχουν και δεδομένου ότι είμαι ανυποχώρητος σε μερικά πράγματα προτιμώ να ζω μόνος [με μικρά διαλείμματα ευχάριστης συνύπαρξης...] και να προσπαθώ να βρω το κατάλληλο ταίρι που να μπορεί να καταλάβει και να αντέξει σε βάθος χρόνου.

Από την άλλη πλευρά μιλώντας τηλεφωνικά ή από κοντά με συμφοιτητές και συναδέλφους που έμειναν στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη και βλεπόμαστε ενίοτε, ακούω για καταστάσεις ακόμα χειρότερες από τη δική μου:
Άλλοι άλλαξαν δουλειά αφού καταχρεώθηκαν και κακόπαθαν γενικώς,
άλλοι ακόμη χειρότερα δεν άσκησαν καν το επάγγελμα.

Αναρωτήθηκα λοιπόν δεν φτιάχνουμε έναν ιστό καλλιτεχνών και δημιουργών κάθε είδους να λέμε τα δικά μας και κάποια στιγμή να γνωριστούμε κι από κοντά κανένα καλοκαίρι που είναι χαρά θεού εδώ στη Λευκάδα κι ενδείκνυται για τέτοια;
Να΄ήμαστε λοιπόν...
Με λένε Νίκο και ψάχνω για φίλους που επίσης δεν είναι καθόλου καλά βολεμένοι και θέλουν να γίνουν μέρος μιας μεγάλης παρέας καλλιτεχνών και φιλότεχνων που θα δημιουργήσουν προοπτικές για τον εαυτό τους την τέχνη τους και την κοινωνία-με αυτή τη χρονική σειρά και την αντίστροφη προτεραιοτήτων- μέσα από την τριβή και την επικοινωνία τους με την παρέα.