Με την υποψηφιότητα της Αθήνας για την διοργάνωση των ολυμπιακών αγώνων το 1996 που τελικά δεν κέρδισε, έγιναν μια σειρά από ενέργειες, που υποβοήθησαν ποικιλοτρόπως τη διοργάνωση που τελικά έλαβε χώρα.
Μια από αυτές τις μικρές πινελιές είναι η ιδέα της χρήσης του φύλλου ελιάς για το σχηματισμό φόρμας εδώ στο στεφάνι -κότινος- με το σχήμα 96 για το ασημένιο αναμνηστικό των αγώνων.
Το κόσμημα αναμνηστικό για τους αγώνες που τελικά δεν έγιναν, ήταν ιδέα- μέρος σχεδίου, που κατατέθηκε στο διαγωνισμό της εταιρίας Καίσαρης το 1995.
Βλέπουμε να εμπνέει, ίσως ασυνείδητα, το βιομηχανικό σχεδιαστή της δάδας των ολυμπιακών αγώνων Αντρέα Βαρώτσο, που είχε γνώση της συγκεκριμένης μελέτης ως καθηγητής του διαγωνιζομένου Νικόλαου Καββαδά.
Επομένως λειτούργησε σε θετική κατεύθυνση η συγκεκριμένη προσπάθεια, δεδομένου ότι η δάδα των ολυμπιακών αγώνων της σύγχρονης Ελλάδος, είναι από τις ομορφότερες, που έχουν υπάρξει.
Η εταιρεία Καίσαρης βράβευσε τη συγκεκριμένη πρόταση και το δεύτερο σκέλος της το ασημένιο αλεξήλιο με έπαινο.
