Ύστερα από 10 χρόνια συνεχούς παροχής της υπηρεσίας πρόσβασης στους μεγάλους διεθνείς εκδοτικούς οίκους εξειδικευμένων επιστημονικών περιοδικών, τα ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα χάνουν την πρόσβαση επειδή το κράτος δεν έχει ακόμη καταβάλει τις συνδρομές.
Το ελληνικό κράτος χρωστά το αστρονομικό ποσό των 33.000.000 ευρώ, με το οποίο πρέπει να καλυφθούν για τα έτη 2009 και 2010 οι συνδρομές στα επιστημονικά περιοδικά, τα οποία αποτελούν βασικό εργαλείο για χιλιάδες φοιτητές, διδάσκοντες και ερευνητές της χώρας. Το υπουργείο Παιδείας έχει μεν εντάξει το ποσό στο φετινό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεών του, όμως το υπουργείο Οικονομίας δεν το έχει εγκρίνει ακόμη. Έτσι, ο ένας μετά τον άλλο οι εκδοτικοί οίκοι, κλείνουν την πόρτα στους Έλληνες κακοπληρωτές.
Συγκεκριμένα, από χθες, 1η Μαρτίου, ο ολλανδικός εκδοτικός οίκος ηλεκτρονικών περιοδικών Elsevier, ο μεγαλύτερος διεθνώς, διέκοψε την πρόσβαση στην ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα, κάτι που αναμένεται να ακολουθήσουν και οι άλλοι 14 μικρότεροι οίκοι. Αυτό σημαίνει ότι διακόπτεται η πρόσβαση σε συνολικά 12.500 τίτλους ηλεκτρονικών περιοδικών για τα 37 AEI (22 πανεπιστήμια και 15 ΤΕΙ) της χώρας, την Ακαδημία Αθηνών, τη Βιβλιοθήκη της Βουλής, την Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος, το Πανεπιστήμιο Κύπρου, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και 15 ερευνητικά ιδρύματα.
Το πρόβλημα ήταν γνωστό τουλάχιστον για ένα χρόνο και τα πανεπιστήμια, αλλά και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιβλιοθηκών, είχαν προειδοποιήσει το κράτος εγκαίρως. Οι επιστημονικές συνδρομές σε διεθνούς εκδοτικούς οίκους χρηματοδοτούνταν τα προηγούμενα χρόνια από κοινοτικά κονδύλια, καθώς θεωρούνταν αναπτυξιακός. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ενέκρινε όμως την ένταξη του κονδυλίου για τις ηλεκτρονικές επιστημονικές βιβλιοθήκες και στο δ’ κοινοτικό πακέτο κονδυλίων (ΕΣΠΑ), αφού για την Ελλάδα αποτελεί πλέον λειτουργικό έξοδο και όχι αναπτυξιακό και θα έπρεπε να έχει προβλεφθεί η ένταξή του στο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεών του.
Παραίτηση πρύτανη εις ένδειξη διαμαρτυρίας
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου και προεδρεύων της Συνόδου Πρυτάνεων των ΑΕΙ, κ. Α. Τρούμπης παραιτήθηκε χθες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το θέμα. Η παραίτηση του κ. Τρούμπη υποβλήθηκε «ως ύστατη έκκληση προς την ελληνική πολιτεία, προς αντιμετώπιση του μείζονος θέματος απαγόρευσης πρόσβασης των ελληνικών πανεπιστημίων και ερευνητικών ιδρυμάτων στις διεθνείς βιβλιοθήκες, λόγω αδυναμίας ή αδιαφορίας του ελληνικού κράτους να ανταποκριθεί στην πληρωμή των συνδρομών σε αυτές».
«Η βία κατά και εντός των πανεπιστημίων δεν εκφράζεται μόνο διά της “χειροδικίας”, ως τούτο προβάλλεται διαρκώς: κατά ιδιαιτέρως πιο κρίσιμο τρόπο, εκφράζεται διά της συνεχούς, άμεσης και έμμεσης, απαξίωσής τους» δηλώνει ο κ. Τρούμπης, και καταλήγει λέγοντας ότι αδυνατεί να αποδεχθεί «την επιστροφή του ελληνικού δημόσιου Πανεπιστημίου στη “λίθινη” εποχή λόγω της αδυναμίας της δημόσιας διοίκησης να ανταποκριθεί στο έργο της».
Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Δ. Ασημακόπουλος, δηλώνει στην εφημερίδα Το Βήμα: «Και πάλι το υπουργείο Παιδείας προτείνει και το υπουργείο Οικονομίας αποφασίζει και ενδεχομένως δεν μπορεί. Έτσι χάσαμε μία ακόμη γιγαντιαία συνδρομή που αχρηστεύει τα περισσότερα επιστημονικά περιοδικά των θετικών επιστημών. Εμείς στο Πανεπιστήμιο Αθηνών είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τη δαπάνη που μας αναλογεί αν στο τέλος το υπουργείο Παιδείας δηλώσει αδυναμία εκ μέρους της κυβέρνησης. Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει Πανεπιστήμιο, ιδιαίτερα σήμερα όπου υπάρχουν ευρωπαϊκού επιπέδου υποδομές βιβλιοθηκών όπως εκείνη της Σχολής Θετικών Επιστημών, που να αφεθεί ανενεργό χωρίς ηλεκτρονική διασύνδεση με τον έξω κόσμο».
«Αποτελεί όνειδος για την πολιτεία να αφήνει έτσι τα πανεπιστήμια να μαραζώνουν» δηλώνει με τη σειρά του ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Κ. Μουτζούρης. «Το θέμα αυτό αποτελεί διαχρονικό αίτημά μας και δεν έχει ως σήμερα επιλυθεί. Είναι ντροπή...».
Πηγή tvxs
Το αντικείμενο της μεγάλης έκθεσης που διοργάνωσαν τα Δημήτρια σε συνεργασία με την Εθνική Γλυπτοθήκη, στο Κέντρο Πολιτισμού Θεσσαλονίκης
Ήταν τα κινήματα, οι εκπρόσωποί τους, οι καλλιτέχνες που άλλαξαν τον ρου της νεοελληνικής γλυπτικής, οι μεγάλοι Έλληνες γλύπτες και το έργο τους από τα χρόνια του Όθωνα και της Βαυαροκρατίας μέχρι σήμερα.
Μια αφορμή για μια σύντομη υπενθύμιση ή και γνωριμία με τη σύγχρονη ελληνική γλυπτική μια ιστορική ανασκόπιση:
ιστορικά
Η έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα και η νέα πολιτική κατάσταση επηρέασε την εξέλιξη της νεοελληνικής τέχνης.
Η στροφή προς τα δυτικά πρότυπα δεν έχει πλέον φραγμούς, και η τέχνη βρίσκεται μπροστά σε νέα δεδομένα.
Η γλυπτική στα οθωνικά χρόνια γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Τότε εκτελούνται για πρώτη φορά μεγάλης κλίμακας εργασίες, φαινομενικά δύσκολες αλλά αντιπροσωπευτικές μιας τέχνης με μεγάλη παράδοση, η οποία αναζητά να ανακτήσει το χαμένο κύρος της.
Η μεγάλη ευκαιρία δόθηκε με τη νέα πρωτεύουσα και τα νέα κτίρια δημόσια και ιδιωτικά που άρχισαν να οικοδομούνται με ταχύτατους ρυθμούς.
Οι αδελφοί Ιάκωβος και Φραγκίσκος Μαλακατέ ήδη το 1835 είχαν στήσει το πρώτο ερμογλυφείο της πρωτεύουσας, όπως και οι αδελφοί Φυτάλη από την Τήνο (Γεώργιος, Λάζαρος και Μάρκος) και οι αδελφοί Δημήτριος και Ιωάννης Κόσσος, ο Γεώργιος Βιτάλης και οι πλέον γνωστοί Λεωνίδας Δρόσης και Γεώργιος Βρούτος.
Η πραγματική ανανέωση στο χώρο της γλυπτικής θα προέλθει ωστόσο από τους καλλιτέχνες Δημήτριο Φιλιππότη,
Ιωάννη Βιτσάρη,
Λάζαρο Σώχο
Γεώργιο Μπονάνο.
Ο συμβολισμός εκπροσωπείται στην Ελλάδα κυρίως από τον
Θωμά Θωμόπουλου,
ενώ ο καλλιτέχνης που σημάδεψε την εποχή του και τη ελληνική γλυπτική είναι χωρίς αμφιβολία ένας γλύπτης με πρωτεϊκές ιδιότητες:
ο Γιαννούλης Χαλεπάς,
Ο 20ός αιώνας είναι περίοδος του μοντερνισμού και στα νέα κινήματα δοκιμάζονται γόνιμα και δημιουργικά καλλιτέχνες, όπως
ο Μιχάλης Τόμπρος,
ο Θανάσης Απάρτης (Απάρτογλου),
ο Αντώνιος Σώχος,
ο Γιάννης Παππάς,
ο Χρήστος Καπράλος,
ο Δημήτρης Καλαμάρας κ.ά.
Από τον χώρο της αφαίρεσης, του κονστρουκτιβισμού και άλλων πρωτοποριακών κινημάτων ξεχωρίζουν
ο Γεώργιος Ζογγολόπουλος,
ο Λάζαρος Λαμέρας,
ο Αχιλλέας Απέργης,
η Φρόσω Ευθυμιάδη – Μενεγάκη,
ο Κώστας Ανδρέου,
ο Γεράσιμος Σκλάβος,
ο Ιάσονας Μολφέσης,
η Ναυσικά Πάστρα κ.ά.
Από τους νεώτερους μεταπολεμικούς καλλιτέχνες μπορούν να αναφερθούν οι γλύπτες
Θόδωρος (Παπαδημητρίου),
Δημήτρης Αρμακόλας,
Θόδωρος Παπαγιάννης,
Κυριάκος Ρόκος
Γεώργιος Χουλιαράς,
Κυριάκος Καμπαδάκης
και πολλοί άλλοι, που παρουσίασαν σημαντικά επιτεύγματα και μία ποικιλία έργων, που είτε ως γλυπτά εσωτερικού χώρου είτε ως υπαίθριες συνθέσεις, έρχονταν να λύσουν προβλήματα σχέσεων των αντικειμένων με το χώρο με βάση, πλέον, την ανθρώπινη οπτική και μέσα από τις διαστάσεις που όριζαν τα νέα υλικά.
Η έκθεση διήρκεσε από τις 6 Νοεμβρίου 2009 μέχρι τις 30 Ιανουαρίου 2010.
