 |
| Το πρώτο Ελληνικό αυτοκίνητο Θεολόγου 1919 |
Το πρώτο καταγεγραμμένο Ελληνικό αυτοκίνητο είναι αυτό του Νίκου Θεολόγου το 1919.
Ο Νίκος Θεολόγου, μηχανικός αυτοκινήτων μετανάστης στην Αμερική , επιστρέφει στην Ελλάδα το 1916 και δημιουργεί την εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων.
Η μικρή αγορά της Ελλάδος αλλά και το πνεύμα της εποχής, όταν μιλάμε για εταιρία κατασκευής αυτοκινήτων, δείχνει βιοτεχνία χτισίματος οχημάτων πάνω σε υπάρχουσα υποδομή [σασσί με μηχανή φορντ] επι το πλείστον ή στη καλύτερη περίπτωση χτίσιμο οχήματος γύρω από κάποιον κινητήρα αξιόπιστο και οικονομικό.
Μεταξύ 1916 και 1919 λοιπόν ο Νίκος Θεολόγου με τους συνεργάτες του σχεδιάζει και κατασκευάζει, ένα ελαφρύ όχημα, που χρησιμοποιεί κινητήρα μοτοσυκλέτας τύπου Pierce 750cc μια πολύ γρήγορη, αξιόπιστη και οικονομική μοτοσυκλέτα.
Τα ιδιωτικής χρήσης οχήματα όμως διεθνώς δεν είχαν μεγάλο κοινό πόσο μάλλον στη φτωχή και χωρίς δρόμους μεταπολεμική Ελλάδα ωστόσο ήταν θέμα απόκτησης φήμης και εμπιστοσύνης μέσω επίδειξης γνώσεως.
Αντίθετα τα επαγγελματικά οχήματα μεταφοράς: φορτηγά κάθε μεγέθους και λεωφορεία ήταν περιζήτητα σε ένα κόσμο που κτίζονταν με γοργούς ρυθμούς.
Ο κύριος όγκος εργασίας της εταιρίας του Θεολόγου προφανώς ήταν το κτίσιμο φορτηγών και λεωφορείων σε έτοιμα σασσί φόρντ του 1920 που εισήγαγε.
Στα 1925 αντιμετωπίζει έντονο ανταγωνισμό από τους:
ΤΟΥΡΝΙΚΙΩΤΗ στην Αθήνα
 |
| Λεωφορείο Τουρνικιώτη δρομολόγιο στα Τρίκαλα |
και
Τζαμαρία Μπουχάγιερ στην Πάτρα,
 |
| 1923 λεωφορείο Μπουχάγιερ Πάτρα |
κατασκευαστές που επίσης κατασκευάζουν φορτηγά και λεωφορεία και που καταφέρνουν να αγοράζουν με καλύτερους όρους πρώτες ύλες πιθανότατα από τους ίδιους προμηθευτές, οπότε μοιράζεται η λεγόμενη πίτα της αγοράς αυτοκινήτων, δηλαδή φορτηγών και λεωφορείων, στενεύοντας τα περιθώρια κέρδους.
Μην αντέχοντας τον έντονο ανταγωνισμό ο Θεολόγου αλλά και την έντονη κοινωνική αναταραχή κλείνει μετά από κάποια χρόνια.
To όνομα του ενός ανταγωνιστή ήταν Τζαμαρίας (Γιάννης- Μάριος) και έμελλε να γράψει με ορμητήριο την Πάτρα, μια ιστορία που έτρεξε στους δρόμους πολλών πόλεων, οι οποίες είδαν τα περίφημα λεωφορεία του με την επωνυμία Μπουχάγιερ στα πλευρά τους, να μαρτυρούν την ύπαρξη ενός μεγάλου Κεφαλλονίτη αμαξοποιού με καταγωγή από την Μάλτα και υπηκοότητα αγγλική.
Ο Τζαμαρίας[Γιάννης-Μάριος] Μπουχάγιερ που ίδρυσε το ιστορικό εργοστάσιο καροσερί αυτοκινήτων και λεωφορείων, γεννήθηκε στην Κεφαλονιά, όπου και έκανε τα πρώτα του βήματα εργαζόμενος στο αμαξοποιείο του Βεργωτή, για να ανοίξει στη συνέχεια τα πανιά του για την Αθήνα και την Ιερά Οδό και να καταλήξει, γύρω στα 1910 να εγκατασταθεί στην Πάτρα στην Τσαμαδού 38-40, ιδρύοντας το περίφημο καροποιείο και αμαξοποιείο του.
Οι βαλκανικοί πόλεμοι, η Μικρασιατική καταστροφή και ο Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος καταστρέφουν αυτές τις προσπάθειες και τα πάντα ξεκινούν από την αρχή με κατεστραμμένη την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Υπάρχει ακόμα μία προπολεμική καταγραφή του 1920 ελληνικής κατασκευής αυτοκίνητου, και αυτό είναι το όχημα του Π. Ταγκαλάκη. Δεν έχουμε όμως περισσότερα στοιχεία.
O Π.Ταγκαλάκης έγινε επίσης κατασκευαστής αμαξωμάτων από την δεκαετία του 1920. Το 1922 συνεργάστηκαν με τον Τουρνικιώτη και από το1934 μέχρι σήμερα διατηρεί την εταιρεία με διακοπή στον πόλεμο που επιτάχθηκε η βιομηχανία.
Τα μοντέλα που έφτιαχνε η εταιρία το 1936 παραγγέλθηκαν από το στρατό επί υπουργού στρατιωτικών Μεταξά και ήταν βασισμένο σε μηχανικά μέρη Μερσέντες με παραγγελία του Ελληνικού στρατού.
Η εταιρία Ταγκαλάκη τώρα ΤΕΜΑΞ δηλαδή στήριξε με απόλυτο τρόπο τον αγώνα των στρατιωτών μας στην Πίνδο και την ετοιμότητα μεταφοράς των στρατιωτών μας.
Πάνω στη παραγωγική της δυνατότητα στήριξε το Έθνος μας την άμεση επέμβαση του στρατεύματος στην πιο κρίσιμη φάση του αγώνα του εναντίον της ιταλικής αυτοκρατορίας με τα γνωστά αποτελέσματα.
Η μια λειτουργεί ως: ΤΕΜΑΞ εταιρεία πυροσβεστικών οχημάτων και η ΜΠΟΥΧΑΓΕΡ έκλεισε μόλις το 1990 με το γενικότερο κλίμα εξόντωσης κάθε παραγωγικού τομέα της Ελλάδος.
Οι περιπτώσεις αυτές κι άλλες πολλές που δεν έχουμε βρει ακόμη επαρκή στοιχεία είναι οι εταιρίες παραγωγής αυτοκινήτων από το 1916 μέχρι το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πόλεμου που εξετάζουμε εδώ.
Θα πρέπει να θυμηθούμε και να καταλάβουμε ορισμένες καταστάσεις που επικρατούσαν όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κατεστραμμένο κόσμο τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.
Θα επικεντρωθούμε στον χώρο της Ευρώπης που έπαθε τις μεγαλύτερες ζημιές.
Η Ευρώπη που μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, προσπαθεί να γιατρέψει τις πληγές της και να σταθεί στα πόδια της.
Άσχετα αν υπήρξαν νικητές ή ηττημένοι όλες οι χώρες είχαν σοβαρά προβλήματα:
-Κατεστραμμένη οικονομία
-Κατεστραμμένη βιομηχανία: κτιριακό, εργαλιακό εξοπλισμό
-Ανυπαρξία πρωτογενών πρώτων υλών
-Μικρές ποσότητες παραγωγής καυσίμων, και με τεράστιο κόστος οι υπάρχουσες.
-Ελάχιστο εξειδικευμένο επιστημονικό και εργατικό προσωπικό
Εάν επιπλέον εστιάσουμε στην αυτοκινητοβιομηχανία,θα δούμε ότι εκεί επικράτησε το χάος.
Κύριοι και σοβαροί κατασκευαστές υπήρχαν προπολεμικά σε όλες τις βιομηχανικές χώρες:
Στην Αγγλία, που για τις ανάγκες του πολέμου όσοι είχαν επιβιώσει από τους βομβαρδισμούς, παρήγαγαν μόνο πολεμικές μηχανές.
Στην Γαλλία που μετά την γρήγορη κατάληψή της από τους Γερμανούς άλλαξε την παραγωγή της και εξυπηρετούσε μόνο την Γερμανική πολεμική βιομηχανία.
Στην Ιταλία που υπέστη στα τέλη του πολέμου καταστροφές τόσο από τις συμμαχικές δυνάμεις, όσο και από τους Γερμανούς.
Στην Γερμανία αν και ήταν η κυριότερη και ισχυρότερη βιομηχανία της εποχής αντιμετώπισε σωρεία προβλημάτων μεταπολεμικά:
α. Πολλές αυτοκινητοβιομηχανίες είχαν αλλάξει το προϊόν παραγωγής λόγω πολεμικών αναγκών,
β.Μετά τους μαζικούς συμμαχικούς βομβαρδισμούς ελάχιστα εργοστάσια σώθηκαν
γ.Ολόκληρα εργοστάσια δηλαδή ολόκληρος ο εργαλειακός, μηχανολογικός και σχεδιαστικός εξοπλισμός μαζί με τους τεχνίτες, μεταφέρθηκαν σε άλλες χώρες.
Παράδειγμα: ολόκληρο το εργοστάσιο της OPEL, μεταφέρθηκε στην Ρωσία,και εκεί φτιάχτηκαν τα πρώτα Μόσκοβιτς.
Σε αυτές τις συνθήκες αρχίζει λοιπόν η σχεδίαση και η κατασκευή των πρώτων Ευρωπαϊκών αυτοκινήτων με κάποιες κοινές επιδιώξεις λόγω κοινών συνθηκών:
-Απλή σχεδίαση, ώστε να είναι φθηνή και εφικτή η κατασκευή, στις λιγοστές υπάρχουσες διασωθείσες εγκαταστάσεις, και με σχετικά ανειδίκευτο τεχνικό προσωπικό.
-Χρήση υπαρχουσών πρώτων υλών
-Κινητήρες οικονομικοί και αξιόπιστοι γιατί η φτώχεια ήταν απόλυτη.
Ότι δηλαδή ίσχυε και στο τέλος του πρώτου παγκόσμιου πολέμου αλλά η τεχνολογία λόγω και των πολέμων στο μεταξύ είχε κάνει τεράστια άλματα.
Η τεχνολογία των πολεμικών οχημάτων όπως και εξαρτήματα τους αλλάζουν τώρα χρήση και γεννιούνται τα νέα δεδομένα και δυναμική στη μεταπολεμική βιομηχανία.
πηγές:
Λεονάδρος Μπήτρος
''Η ιστορία της ελληνικής αυτοκινητοβιομηχανίας''
http://www.24grammata.com/?p=4102
"Πάτρα: Ένας μεγάλος αμαξοποιός με το όνομα Τζαμαρία Μπουχάγερ- Ο άνθρωπος που έδωσε σχήμα στα κάρα, τα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία που αγαπήσαμε-''
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/387751
Θανάσης Καλτσούδας
Ελληνικά στρατιωτικά οχήματα-Greek Military Vehicles
https://grvehicles.wordpress.com/category/1940-1941/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου