Η ΣΧΟΛΗ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΒΑΚΑΛΟ

Η Σχολή Βακαλό ιδρύθηκε το 1958 από τον σκηνογράφο και ζωγράφο Γιώργο Βακαλό, την ποιήτρια και τεχνοκριτικό Ελένη Βακαλό, τον ζωγράφο Παναγιώτη Τέτση (αργότερα Πρύτανη της Α.Σ.Κ.Τ. και Ακαδημαϊκό), και τον εκδότη του περιοδικού Ζυγός και ιδρυτή της πρώτης ομώνυμης γκαλερί Φραντζή Φραντζεσκάκη, με σκοπό να καλύψει το κενό που υπήρχε στη χώρα μας στην εκπαίδευση στις εφαρμοσμένες εικαστικές τέχνες.

Η εκπαίδευση την οποία προσφέρει η Σχολή Βακαλό είναι εξ αρχής προσανατολισμένη στη διάπλαση δημιουργών designers και όχι απλών εκτελεστών σχεδιαστών, γι’ αυτό επιδιώκει αφενός την άρτια τεχνική και επαγγελματική κατάρτιση των σπουδαστών, αφετέρου την ανάπτυξη της πνευματικής τους προσωπικότητας. Είναι ακριβώς η επίτευξη αυτού του διπλού στόχου που διασφαλίζει τη δυνατότητα μιας διακεκριμένης σταδιοδρομίας στην έρευνα και τη δημιουργική σύνθεση.

Η Σχολή Βακαλό παρέχει ένα ολοκληρωμένο τριετές πρόγραμμα σπουδών στο Design με δύο ειδικεύσεις: τις Γραφιστικές Εφαρμογές ( graphic design ) και την Αρχιτεκτονική Εσωτερικού Χώρου ( interior design ).

Εδραιωμένο στο κύρος και την παράδοση της Σχολής, αλλά και υπεύθυνα ανταποκρινόμενο στις σύγχρονες συνθήκες και απαιτήσεις, το πρόγραμμα αυτό είναι διεθνώς αναγνωρισμένο, και επικυρώνεται με την απονομή του πλήρους και διακεκριμένου πανεπιστημιακού τίτλου Bachelor of Arts (Honours) in Design από το κρατικό βρετανικό Πανεπιστήμιο του Derby.
Συγχρόνως, απαντώντας στο αίτημα παροχής περαιτέρω εξειδικευμένων γνώσεων, η Σχολή λειτουργεί μεταπτυχιακά τμήματα, τα οποία απονέμουν τον – επίσης επικυρωμένο από το Πανεπιστήμιο του Derby – επίσημο τίτλο Master of Arts in Design, με δύο ειδικεύσεις: Visual Communication & Interactive Media και Interior Architectural Design.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Σχολής είναι διαρθρωμένο πάνω στην προοπτική της παροχής ολοκληρωμένης παιδείας για την ανάδειξη και ανάπτυξη των δυνατοτήτων των σπουδαστών, τόσο από την άποψη της δημιουργίας και της σύνθεσης όσο και από την άποψη της κριτικής και της ανάλυσης. Η οργάνωση και η ύλη των διδασκόμενων αντικειμένων αποσκοπεί στην άρτια επαγγελματική κατάρτιση σε συνδυασμό, πάντα, με την ανάπτυξη της πνευματικής προσωπικότητας των σπουδαστών, και αντικατοπτρίζει τη συνεχή ανανέωση και προσαρμογή, τους σύγχρονους τεχνικούς, μορφολογικούς, επαγγελματικούς και εκπαιδευτικούς προσανατολισμούς.

ΕΚΘΕΣΗ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΡΝΕΣΤΟ ΤΣΙΛΕΡ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ

Ο αρχιτέκτονας που εκσυγχρόνισε την Ελλάδα

Σφράγισε την αρχιτεκτονική της Αθήνας και της Ελλάδας, υπογράφοντας 500 κτίρια.
Απολύθηκε επειδή κατήγγειλε σκάνδαλα και χρεοκόπησε.
Ο Ερνέστος Τσίλερ, ο αρχιτέκτονας πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο, το Εθνικό Θέατρο και το Δημαρχείο της Σύρου, αποκαλύπτεται στην Εθνική Πινακοθήκη

Της Μαίρης Αδαμοπούλου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010 στα ΝΕΑ

Είναι ο αρχιτέκτονας που έφερε πρώτος στην Ελλάδα τον τεχνητό εξαερισμό και την κεντρική θέρμανση. Εκείνος που αντικατέστησε τα παντζούρια με ρολά στα μαγαζιά της Αθήνας και κόσμησε τα κτίρια του με χυτοσιδηρά κιγκλιδώματα με σχέδια εμπνευσμένα από τη μυθολογία. Ο πρώτος που χρησιμοποίησε σιδηρά υποστυλώματα στην οικοδομή. Και ο πρώτος ανασκαφέας της Τροίας.

Δεν είναι άλλος από τον Σάξονα Ερνέστο Τσίλερ. Τον αρχιτέκτονα που κατάφερε να αλλάξει το πρόσωπο της Αθήνας και της Ελλάδας, που τις σφράγισε με εντυπωσιακά κτίρια και αναδείχθηκε σε «ποιητή της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής». Τον δημιουργό που ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 24 ετών για να επιβλέψει την ανέγερση της Ακαδημίας (σε σχέδια του Δανού εργοδότη του Θεόφιλου Χάνσεν), κατάφερε γρήγορα να μπει στα αθηναϊκά σαλόνια, να γίνει ο αγαπημένος αρχιτέκτονας της αστικής τάξης και να συγκρουστεί με τα μεγαλοσυμφέροντα της εποχής.

Μια έκθεση - αφιέρωμα που προγραμματίζει για τον Μάρτιο η Εθνική Πινακοθήκη «μιλάει» όχι μόνον για τα κτίρια που χάρισαν φήμη και υστεροφημία στον Τσίλερ, αλλά και για τις πτυχές της ζωής και του έργου του που έχουν μείνει στη σκιά.

Η Εθνική Πινακοθήκη απέκτησε ένα πολύ μεγάλο μέρος του αρχείου του το 1961 επί διεύθυνσης Μαρίνου Καλλιγά προς 200.000 δρχ.- τιμή συμφέρουσα, όπως επισημαίνει η επιμελήτρια της έκθεσης, δρ. Μαριλένα Κασιμάτη, δεδομένου πως τόσο κόστιζε εκείνη την εποχή κι ένα γλυπτό του Χρήστου Καπράλου.

Στις αίθουσες της Εθνικής Πινακοθήκης θα βρουν θέση η πλατεία Κοτζιά με το κτίριο Μελά και η Πανεπιστημίου με το Ιλίου Μέλαθρον και κτίρια σε Αθήνα, Πύργο, Αίγιο... Οι προσόψεις των κτιρίων σε φυσικό σχεδόν μέγεθος θα συστήνουν το έργο και από τις «ανοιχτές» πόρτες τους οι επισκέπτες θα ανακαλύπτουν στην πίσω όψη υπό χαμηλότερο φωτισμό τα πρωτότυπα σχέδια του Τσίλερ βάσει του σχεδιασμού που υπογράφει ο αρχιτέκτονας Βασίλης Κολώνας. Στον κάτω όροφο μια αστική πλατεία με τις παρόδους της θα αναστήσει πλήθος ιδιωτικών και δημόσιων κτιρίων με την υπογραφή του.

Για ποιο λόγο όμως κατάφερε ο Ερνέστος Τσίλερ να γίνει τόσο αγαπητός ώστε να σφραγίσει το αρχιτεκτονικό γίγνεσθαι της Ελλάδας;

«Διότι η νεοκλασική αρχιτεκτονική έχει ήδη καθιερωθεί στην Αθήνα από τους Βαυαρούς αρχιτέκτονες και είχε γίνει αποδεκτή από τους Έλληνες», εξηγεί στα «ΝΕΑ» η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίνα Λαμπράκη- Πλάκα. «Με τα σχέδια του Τσίλερ πλέον οι Αθηναίοι θαμπώνονται. Είναι φίνα. Ενσωματώνουν στοιχεία της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής με βυζαντινά και παλλαδιανά- με τον τρόπο δηλαδή που οι αναγεννησιακοί είχαν αφομοιώσει και αναδείξει την αρχαιότητα. Η αρχιτεκτονική του θα αναδειχθεί φωτοτροπική, θα συνομιλήσει με το φως της Ελλάδας. Το αποτέλεσμα είναι να καθιερώσει ένα στυλ εκλεκτικό και ευχάριστο, εξελληνισμένο, πιο προχωρημένο από εκείνο της εποχής του και σαφώς όχι τόσο αυστηρό».

Πρωταγωνιστές όμως δεν θα είναι τα γνωστά- άγνωστα κτίρια με την υπογραφή του Τσίλερ, ανάμεσά τους δημαρχεία, θέατρα, αγορές, επαύλεις, ανάκτορα, αρχαιολογικές σχολές. Θα δούμε και σχέδια για κτίρια που δεν υλοποιήθηκαν- όπως τα ανάκτορα του Τατοΐου. Ιδέες που δεν έγιναν πραγματικότητα- όπως η μετατροπή του Λυκαβηττού σε αστικό θέρετρο με πεύκα. Μελέτες για τον φωτισμό του Παρθενώνα, όπου ο Τσίλερ έχει απεικονίσει ακόμη και το άγαλμα της Αθηνάς Παλλάδος. Έργα του που σήμερα δεν υπάρχουν, όπως το Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας, που κατεδαφίστηκε το 1939 αφού χρησιμοποιήθηκε επί σειρά ετών ως κατάλυμα προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Στα 450 εκθέματα περιλαμβάνονται σπάνιες φωτογραφίες που δείχνουν την Ακαδημία ως εργοτάξιο, τότε που ο νεαρός αρχιτέκτονας επέβλεπε την ανέγερσή της. Κι ακόμη επιστολές και κείμενα, όπως και μια μικρή αυτοβιογραφία του.

Έκθεση- αφιέρωμα στον Ερνέστο Τσίλερ στην Εθνική Πινακοθήκη (Βασ. Κωνσταντίνου 50) από τέλη Μαρτίου. Έως τον Σεπτέμβριο